Akşam altı onbeş vapuru,
Martılara simit atan adam karşımda.
Aslında atıığı, dertleriydi;
Gün boyu edindiği yorgunluğuydu.
Aradığı;
Hayat karmaşası içinde bulamadığı,
Ekmek kavgasında kaybettiği tebessümü.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Kim yapmaz ki bunu,
Mutluluğu başkasının acısında bulmayı
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta