Martılar Şahidim Olsun Şiiri - Leman Julide

herşeye dokundu harflerim
yada dokunanı yazdım mısralara.
bir sana yazmadım İstanbul
üstelik ki sen, tek elebaşısı iken kafiyelerin

süzülürken boğazının suları şairlerin kaleminden
ben korktum şair sanılmaktan
belki de, seni alıp bir dizenin içinde boğmaktan
korktum
mürekkebimin mavi sularına damlamasından.

gecelere yazdım, denizlere...
aşklara, yitik sevdalara...
... sana
ah! ... bir tek sana
yazmadım
yazamadım
tutamazdım ki kalemi, yanardım
sen böylesi bir aşk iken bende...

sanma ki, seni unuttuğumdan suskunluğum
bana inanmıyorsan eğer, martılarına sor -peşindeki Bostancı vapurunun.
sesim en son, onların çığlığına karışmıştı.

senden sonra ayrılıklara dahi ağlamadım
- utandım
küprü altındaki çocukların bunu duymasından
çünkü ben, gözyaşlarıma onlarınkini de katmıştım
- sana son kez el sallarken, bulutlarından.

bana sakın darılma İstanbul
bilirim ve bilirsin ki,
asılıdır hala, senin için yazdıklarım
Adadaki o ağacın dalında

bekle..! göreceksin.
savrulurken yaprakların, saçlarıma
bir sonbaharda sana geleceğim...

martılar şahidim olsun
sana söz İstanbul.
seni ne çok özlediğimi, yüzüne karşı söyleyeceğim.