Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Martılar nerede?
saklanmış olmalılar
ne gökyüzü ne de dalgalar
nerede bu masal kuşlar
bütün gün istanbul yalnız kaldı
bir taşın üzerinde bekledim
uçup geldiler
yeniden doğuşlar için
beyaz kanatlı kömür gözlüler..
ÇOK GÜZEL BİR ŞİR OKUDUM SAYIN KAYA TAM PUAN
Bir ara Kadıköy Yeldeğirmeni'nde bir çatı katında oturmuştum,küçük balkon gibi bir çıkıntısı vardı,yaz kış her sabah gelirlerdi cam içlerine,demirlere konarlardı,Çay almaya içeri geçtiğimde masada peynir kalmazdı,kahvaltı ortaklarımdı benim...Sevinç ötesi,gitmeyen bir şeyler eklerlerdi güne...Neleri çağrıştırdınız sayın şair,çok teşekkür ederim...Kutluyorum şiirinizi,saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta