Martılar Şiiri - Mehmet Aşantoğrul

Martılar

Bir kadın, 
Oturmuş denizin kumla seviştiği nokta'ya 
Martıları besliyor içinde ki son umut kırıntılarıyla 
Ama martılar aç 
Bir parça daha alıyorlar kadından bir parça daha….

Martılar dönerlerken üzerinde çığlık çığlığa 
Sanki yalnızlığını kakıyorlar,eğik başına 
Bitiyor umutları ve kadın anlıyor martılar doymayacaklar 
Ve saçlarının kokusunu bırakıyor rüzgara 
Nasılsa bir daha koklanmayacaklar......

Mehmet Aşantoğrul
Kayıt Tarihi : 31.10.2014 00:50:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Mehmet Aşantoğrul