Martılar Şiiri - Sefer Kurt

İçim sıkıntılı yine deniz sahile vuruyor
Yanıma gelip konuştu benimle martılar
Göz yaşlarımı sorup dertlerimi dinlediler
Dinledikçe dayanamayıp ağladı martılar

Aşkta karanlık her yer hiçbir şey görülmüyor
Ne ay ışık vuruyor nede güneş doğuyor
Karanlık kader kahpe felek hiç bana gülmüyor
Bir çıkış yolu yok çıkamazsın dedi martılar

Uzun karanlık ve yorucu oluyor geceler
Tükenmiyor bitmiyor içimdeki çileler
Ne bir umut ne bir ışık hep aynı dertler
Karanlıkta yürümeye alışmalısın dedi martılar

Göz yaşlarım yarime dinlemiyor ki beni
Sevemem başkasını kimse tutmuyor onun yerini
Kader değil çileler yendi o güzel günleri
Gözlerini kapatıp eğdi başını martılar

Her şey bu kadar mı böyle mi kapandı aşk kapısı
Nedense hiçbir şey yıkıp geçmiyor sancıları
Kimse yok etmiyor güneşi örten bulutları
Umutsuz bir aşk deyip karanlıkları aşıp gitti martılar