Martilar Şiiri - Önder Tas

Kime güveneyim söyleyin martilar
denizin güzelligine mi
yoksa mavinin büyüleyici renginemi
bir yanimda vazgecmek
bir yanimda onsuzlugun tadini cikarmak
diyer yanimda caresizlikten
solmus bir yüz
kör dügüm olmus bir sevda
kime güveneyim söyleyin bana martilar
nargilemin dumani bogar beni
hasretlik cok uzak
sevdalar hep yalan
sevgiler ise cikar üzerine
iki kurus para olmus
kime güveniyim söyleyin martilar
aksam olunca hüzün cöker odama
gülmeyi unutmus sanki bedenim
tenin tenime degdigi zaman
iste ozaman ben ölurum
zeyhirli bir zambak gibi sensiz lik odamda
onami güveneyim söyleyin martilar
siz yollugunu zu aldiniz mavi denizden
ben ise bekliyorum bir basima sahillerde
kacip gidemezken uzaklara
beynimden atamazken cocukluk sevdami
söyleyin bana kime güveneyim martilar.......