Bazen Dolunay,
Karanlık gölgeleri misafir eder aydınlığına.
Gölgeler sinsidir,ürkütür,
Tanıdık gelir simaları,yankıları geçmişten…
İlk aşk busesine dönersin,
Kaybetmemek için söylediğin ilk yalana
Hatta,
Kaybettiklerinin ardından duyulan pişmanlığa…
Yaşanılanların şahitleri,
Dolunayın yansımasında saklıdır.
Zaman zamanda halıdır alayları.
Kanatlanan gölgeler kimine umuttur,
Kimine çaresizlikte söylenen sitem sözleri.
Beyazına aldanırsın,bahtından daha kara.
Arkadaşın sanırsın canına yoldaş,
Gerçeği öğrenir,aldanırsın.
Gölgeler zaman zaman dostturlar,
Sen içindeki güneşi batırmazsan,
Hep yanındadırlar.
Ama batan güneşle kaybolur dostluklar.
Yine iki düşmenin bitmeyen karanlığı,
Bir de,
MARTILAR,MARTILAR,MARTILAR.
Burak Altınsoy 3
Kayıt Tarihi : 1.5.2017 16:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burak Altınsoy 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/05/01/martilar-58.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!