Martılar Şiiri - Gözde Hatiboğlu

Biliyor musun; eskiden her karşılaşmada söylediğin o cümle gelirdi aklıma
Martılar ne zaman kanat çırpsa gökyüzünde, benim gözüm dolardı
Yıllarca acıma dokunmamak için kaçtım ben o deniz kentinden
Kaçtım senden, geçmişten, seninle birlikte sevdiğim her şeyden
Biliyor musun; içimdeki sen o gün bugündür yok
Senin bildiğin, tanıdığın o çocuksu aşkı taşıyan kalp de yok
Hatta martılardan nefret edişim bile sadece senin yüzünden
Onca yıl sonra ben kendimle barıştım, senden kalanları ayrıştırdım
Şimdi sen geçmiş karşıma cümleler kuruyorsun, şaşırtıyorsun
Anlamı var mı diyorum kendi kendime, duygusu var mı
Hüznü, öfkesi, suçlaması var mı içimde; yok
Sende kalanları görüyorum bilmek istediğin buysa eğer
Neye çare; onların da bende karşılığı yok
Hiçbir bağlacı olmayan havada asılı kalmış cümleler gibi hepsi
Şimdi oturmuş yazıyorum ya
Belki toparlayıp anlamlandırmak, onarmak için geçmişi
Martılar kanat çırpıyor yine gökyüzünde, dağıtıyor cümleleri
Yüzümde günbatımından yansıyan gülümsemem
Derin bir nefes alıyorum zamandan, çocukluğumuzdan
Ne çok geçmiş, iyi ki de geçmiş
Geçmiş; uçuşuyor kara kaplı kitabın sayfalarından
Ne aslı var ne sureti,
Sahi gerçek miydi yaşanan

5.temmuz.2017