Martı ile Denizkızı Şiiri - Tekin Para

Bir temmuz akşamıydı…
Sular kabardı, sorgusuz – suâlsiz;
Dolunay var mıydı bilmiyorum.
İçim içime sığmıyordu,
Gözlerimde yakamozlar yanıyordu çılgınca
Bir buket sevdâ çiçeği avuçlarımda. Döndü durdu yüreğimde vapur düdüğü
Bir kürdî’li hicazkârdan, bir muhayyerden…

Pembe yanakları vardı, gece rengi saçlarının altında…
Bir temmuz akşamıydı…
Bir otobüs kesti bıçak gibi, elmanın bir yarısını,
Ömrümü aldı götürdü dağların bittiği yere,
Dolunay var mıydı bilmiyorum.
Deniz kıpırtısız duruyordu,
İçim içime sığmıyordu.
Deniz içimde çıldırıyordu…

Güneş kızardıkça kızardı,
Sular yandı mütemâdiyen.
Pembe yanakları vardı avuçlarımda…
İşte gördüm gözlerini, sular yarıldı
Pembe yanakları vardı Pia’nın
Kuşkusuz haklıydı, sular yarıldı
Dolunay var mıydı bilmiyorum
Bir temmuz akşamıydı…