Martı sevdiği denizden vazgeçmez
Demiş şair
Düşünmemiş mi martıyı
Akıl etmemiş mi içindeki acıyı
Siner elbet hasreti, kuytuda ele geçirir
Fırtına dert değildir bazen
Kanatlardaki dermandır biten
Tutkuyla alevlenen aşktır öldüren
Cansız bedeni kıyıya sürükleyen
Kumsallar huzur vermez
Deniz boğar
Rüzgar dinler mi martıyı
Bilir mi yüreğindeki sızıyı
Vazgeçer elbet kalbi sonunda, çakılıverir
Kırılmadık yeri kalmaz martının
Tuzla dolar içi iflah olmaz yaralarının
Biri bindir kendisiyle kavgalarının
Gönlü ile savaşı bitmez zavallının
Kayıt Tarihi : 2.4.2018 16:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!