Gülüyor martılar, biliyorum,
Zavallılığıma,
Sensiz olamayışıma..,
Öyle kızgınım ki alaycılıklarına,
Ekmek serpmiyorum artık
ben de yollarına..
Yine de,
Uçup gitsem binip kanatlarına,
Avunurum belki uzak diyarlarda..
En iyisi, saklayayım bir-iki kırıntı bir kenarda,
Bakarsın mecbur kalırım,
Senden sonra, bir de
martı denen mahlukata!
Kayıt Tarihi : 25.3.2004 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)