Martı Şiiri - Burhan İşiyok

düşünebiliyor musun
üç yıldır yazamıyorum
ne zaman ağzıma bir kelime alsam
ağrılarıma yeniliyorum
oysa sağlığımda sevdiğim şiirleri
kafaya dikercesine okurdum
nice besteleri şarkıları
nakış işler gibi dokurdum
nice terimlerle dans eder
nicesiyle eğlenirdim
yanlış anlama
bu seni düşünmediğim
anlamına gelmez
biliyorsun hiçbir çiçek
yüzündeki baharı getirmez
ve hiçbir derman bakışların gibi
yara sarmaz

belki bilmezsin sevgilim
hastanede en nefret ettiğim şey
damar yolu
ama sırf damarlarımda sen geçiyordun diye
katlanıyordum her acıya
gece boyu
tüm lambalar açıktı
ama hiçbiri yüzün gibi
aydınlık değildi
doktorlar yaramı sararken
ben gülüşünü sarıyordum
şu ana kadar girdiğim sekiz ameliyattan da sen varsın
diye çıkmayı beceriyordum
bütün ağrılarıma rağmen
ağzımı kilitliyordum acılara

her sabah
bir martı gelir
pencereme konardı
bakar sorar kanat çırpar
gözleriyle bir şeyler anlatırdı
günü raporlardı
tıpkı sen gibi
hangi odaya geçsem
hangi kata insem
arar bulurdu
belki inanmazsın ama
buna bütün hastane çalışanları şahit
her ameliyat çıkışımda
arkadaşlarıyla 'geçmiş olsun'a gelirdi
yalan söyleyemem
üç yıl boyunca
peynirimi ekmeğimi ve yumurtamı
onunla bölüşürdüm
o martıda
hep seni görürdüm
gelmediği
yahut geciktiği gün
nefessizlikten ölürdüm

Mart 2021 Pendik -İstanbul