Mart Dokunuşları Şiiri - Mustafa Gözetlik

Martı kanadında havalansam
deli rüzgarla eserdim
dokunsaydım sevdiklerime

enginlere uçabilseydim
berfinlere kanatlarım değse
dünyalar benim olurdu..
mart sıcaklığında
martı kanadında...

kusmuştu Mart havası
dert derman toplamıştı
sıcak mı soğuk mu?
hiç belli değildi, çünkü Mart'tı

berfinler gülümsüyordu / Mart
baharın kokusu sarmıştı / hüzün
gülmeye yüz tutmuştu / berfinler
toprak ısınıyordu yinede...

oy gülüşler oy...
çarpmaz mı gözlerin
şimşek çarpması gibi

oy gözler oy..
gülmez mi Cevherin,
O bakıştığın berfin
asıl buna derler
aşk sevda dilhemi

oy oy ne diyeyim
oy zaman...Mart berfindi
her şeye rahmen
baharı bekleyen gözlerin
umuda sevdaya merhaba..!

Merhaba bahar
merhaba hüzün..
gülümseyen yüzlere merhaba..

korkuyorlardı belki..!
ansızım yağmur kasırga
esmesinden....

sevgilinin bekleyişi vardı
kuytu bir köşede / sevdiğini
bekleyen (......................)
güneşin doğuşu / gibi
bekliyordu üzgün hüzünlü / gülüşlere

yinede berfin yüzünü
gizlemiyordu artık hayata
umuda mavi gökyüzüne...
hasretini çekingen bakışlarla
yetirilmemiş umutları sayıklıyordu
Ve yaşam devam ediyordu.
Berfinlerin düşü, özlemi hayali

bilmediğim bir şey
karanlık içinde yaşamanın
cefası....
hırsızın bildiğini..bildiğindendir
benim sonsuz sevdam..
bilesin ki..!
Olur olmaza meyil verme
gayrı..
sevmenin mübali olur
Mart'ın vebali çoktur bilesin

göz'ün kaşın üstüne /dedin
beni ne derde düşürdün
sevdiğim..!
yüreğime bir koz düşürdün
söndürmesi imkansız
derde düşürdün
gayrı..
sevdiğime pişman ettin
en mutlu anlarımda
oy yürek kara
yeni mi oldu ki /
gayrı yol yoldaşım
bana hüzünlü anılar bıraktın
Mart dokunuşlarında....

06/03/2010-G.antep
Mustafa GÖZETLİK