Mart Ayı Şiiri - Necmi Aytac Yüzkollar

Yazdan çalma bir günü yaşıyorum
Ağaçlar taparcasına eğiliyor önümde
Rüzgar her defasın da koparsada yapraklarını
Güneş kavurmaya devam ediyor yüreğimi

Bir bahar mevsimi bu, mart ayı
Rüzgar ayakta durmamı engelliyor inan
Bedenime tokat gibi vuran yapraklar
Beni bir ağacın gövdesine sürüklüyor

Sana sarılırcasına tutunuyorum sımsıkı
Hayaller, kahramanlıklar, hüzünler
Herşey cok karışık yüreğimde
Senin resmin baktığım her yerde

Dokunmak istiyorum, uzaklaşıyor, kayboluyor
Kızmıyorum inan üzülmüyorum da
Gerçeği beni terk edeli aylar oldu
Hayalide terk etse fark etmez inan ki