Eğer,
Mars’a insan gönderilirse
ben öldükten sonra
ve anlaşılırsa
insanın yaşayabileceği
oralarda
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Dünya'daki hayatı noktalayıp, Mars'ta devam edebilmek......ilginç ve güzel bir şiir..........kutluyorum tüm içtenliğimle ve tam puanımla.............Saygılar.......Saniye Sarsılmaz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta