sararmaya yüz tutmuş zamanların kollarında,
sen soluyor ve ölüyorsun içimdeki baharlarda.
beklerken seni umutla,
gelmeyişin, gri renklerle çöktü içime.
aşkınla varlığın bendeyken, sırtım yere gelmez derken,
malup oldum yokluğuna ve terkediyorsun artık içimi.
seni koparmak en amansız acılar verse de, dalımdan,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
eğer sevdiğin aşık olduğun değmiyorsa sen onu bırak o mars olsun.çünkü hak etnediği sevgiyi birine verdiğin zaman o sevgide değersizleşiyor.tebrikler güzel şiirinize.
Bir başka açıdan bakarsak, insanların kendileri için yaratabilecekleri aşkın sınırı var mıdır. Mesela 'peşinden koşulan sevgilinin vefasızlığının üstüne' güneşe aşık olmak gibi.. Mesela , randevu yerine zamanında gelmemesi söz konusu olmayan güneşe aşık olmak . O randevuya ilk gelmeyecek olanın kendimiz olacağının garantisi ile ...
Kutluyorum .alışmanızı sayın Yakup İcik....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta