Marmaram Şiiri - Selva Durmazemir

Bugün uyandım hayat sana
Bakıyorum marmara denizinin ihtişamına
Demir almış gemiler yelkenler fora
Yarışıyor botlar çılgınca derin sularda
Ey marmara sana ne kadar baksam da doyamam
Hergün alırım huzuru esersin içime buram buram
Kah durgun kah dalgalı sen benim derin sevdam
Olmadığında hasretsin yüreğime özleminle yanarım marmaram
Martıların arkadaşındır senin
Güzelliğin dillere destandır doludur mazin
Sen denizlerin gözbebeğisin
Marmaram Sen istanbul'un nefesisin
Sahilin ayrı bir dünyadır
Misafirlerini ağırlarsın gelmezlerse gözün yoldadır
Herşeyinle tadın bambaşkadır
Senin bağrında yeserenler için yerin bir başkadır
Gökyüzüyle bütünleşirsin her dem
Sen yer o gök birlikteliğiniz muhteşem
Martılar olur size zevki alem
Seni seyre dalanlarda kalmaz gam tasa keder elem
Ey Marmaram her günüm seninle başlar
Bir ben değil seninle hayat bulur İstanbulda yaşayanlar
Binlerce hayranın sana hayran hayran bakış atar
Gönüller sana baktıkça bir başka atar
Kıyındaki yeşildir senin eteğin
Dostana bir birlikteliğiniz var sizin
Bakarım maviye ve yeşile derin derin
Sen İstanbul'uma en büyük nimetsin
Sevgisin merhametsin bilmem ki sen başka nesin
Yanan yüreğimi serinletmektesin
Gece ayla gündüz güneşle dansetmektesin
Hergün daha da tazelenmekte ve gençleşmektesin
Seni seviyorum Marmaram sen benim penceremde her günümdesin..