Öylesine kapıldım ki dalgana
Öyle alıştım ki, hırçınca akışına
Kayalara çarpmanı bekliyorken
Durgunluğun üzdü beni Marmaram
Sen durdukça kanayacak hep yaram.
İsterim ki ya gizle körfezinde
Ya da savur o hırçın denizinde
Lütfen durma, yutma beni, dalgalan
Ben mi üzdüm, neden durdun Marmaram
Sen durdukça kanayacak hep yaram.
Ey Marmaram, bana gül ki coşayım
Sis mi indi üzerine, açayım
Sen olmayacaksan zehir içeyim.
Sahilinde öleyim ben Marmaram
Sen durdukça kanayacak hep yaram.
Artık dans etsinler balıkçı tekneleri
Martıların yükselsin senfonisi
Cemalini göster artık güneşe
Pırıltını özledim ben Marmaram
Sen durdukça kanayacak hep yaram.
Kusur ettim, seni üzdüm af olam
Kalemim kırmışsan dalganda ölem.
Ey Sevgili..! sensin benim Marmaram
Affetmezsen kanasın her gün yaram.
Kayıt Tarihi : 10.1.2010 17:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öyle alıştım ki, hırçınca akışına
Kayalara çarpmanı bekliyorken
Durgunluğun üzdü beni Marmaram
Sen durdukça kanayacak hep yaram.
Bazen insanlar canından çok sevdiğini üzmemek için susmayı tercih ederler. Bu sevdiğine kırgınlığından değil, onu üzmeme adınadır. Güzel sevgi dolu bir serzeniş. Yüreğine sağlık. Bu harika dizelere kesin affedilmişsindir diye düşünüyorum Sevgiyle kal can..
TÜM YORUMLAR (1)