Mevlüde Hanım’la şimdi görüştüm
Yardım istiyordu, benle yarıştım
Sıramı geçirdim, sona karıştım
Sıkıntın kırıştım, Mevlüde Hanım
Yakınların seni fazla yormuşlar
Zulümleri nasıl layık görmüşler
Bu yaşında iki büklüm kırmışlar
Seninle sarıştım, Mevlüde Hanım
Vicdanları çoğu için vurgusuz
Görmezlerin gözü olsak kurgusuz
Duyarsız kınanır, hiçbir sorgusuz
Gözümle barıştım, Mevlüde Hanım
Yakın olsam, gören gözün olurum
Sana yoldaş, sana sırdaş olurum
Dertlerine çare arar, bulurum
Kendimle soruştum, Mevlüde Hanım
Tuzla'dan buraya nasıl gelirsin
Bir başına derden derman olursun
Dilerim sağlığın tezden bulursun
Kaderle vuruştum, Mevlüde Hanım
Yalnızmış hiç kimseler bakmazmış
Dostum diye yeşil ışık yakmazmış
Yaşamaktan hoşnut imiş, bıkmazmış
İyi ki görüştüm, Mevlüde Hanım
Bu şiirim senden sonra çıkmıştır
Gözyaşlarım içerime akmıştır
Duyarsızlık bana hançer sokmuştur
Düşündüm çürüştüm, Mevlüde Hanım
19 Haziran 08
Fatma BiberKayıt Tarihi : 20.6.2008 02:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mevlüde Hanım, Tuzla'dan Marmara Üniversitesi Hastanesi'ne elinde bastonu bile olmadan yalnız gelen, göremeyen bir hanım. Muayene sıramı bekliyordum. Çaresiz bir şekilde yardım isterken gördüm. O'na yardım etmek insanlık görevimdi.
keşke sistem çalışsa... sistem çalışmadığı için vicdanlı vatandasların çiğerlerıne size düşen gibi kor ateşler düşmekte, eğri büğrü vucutlarla dilendirilen insanlar, çocuklar, yaşlılar, ve daha çok manzaraları memleketımın... ama butun bunlardan sorumlu olan o takım elbıselı kameralar herşey yolunda dıyen insanlar...bu şiir benıde etkıledi, bıraz uzun yazdım bu yuzden kusura bakmayın,
Selam ve dua ile.
TÜM YORUMLAR (11)