Marmara Neden Ağlıyor Şiiri - Selami Utkan

Balkondan Marmara’nın maviliğine bakıyorum,
Ama kirden başka hiçbir şey göremiyorum,
Kafamı iyice uzatıyorum, gözlerimi dört açıyorum.
Yine de mavi suları göremiyorum, neden mi?
Çünkü hava kirliliği kaplamış semayı,
Dört taraftan kuşatmış öksüz Marmara’yı.
Adeta hapsetmiş mavi suları içine,
Mavi diyorum ama kendimi kandırıyorum,
Ya da görmek istediğim gibi bakıyorum.

Sarmış sahillerini betondan canavarlar,
Nefes aldırmaz olmuş kalın duvarlar.
Yarmışlar dev gövdeleriyle toprak anayı,
Yeşil saçlarından ettiler koca dünyayı.
Dar yollar, vızır vızır geçen arabalar,
Oksijen yerine duman solduğumuz havalar,
Nerede geceleri gürleyen bulutlar,
Nerede çirkinlikleri örten kar taneleri,
Dağları, kırları saran bahar çiçekleri,
Ne zaman gelecek sevgi kelebekleri?

Şimdi hiçbiri yok bu koca diyarda,
Hayat bitmiş artık bu renkli rüyada,
Tek gördüğümüz katlı mezarlıklar,
Gökyüzünü zehirleyen kimyasal gazlar,
Tek duyduğumuz araba sesleri,
Gün boyu doğayı yiyen makineleri,
Biter mi acaba bir gün bu kara dram?
İyileşir mi acaba yüreğimdeki yaram?
Yine yeşile bürünür mü dağ başları?
Artık diner mi Marmara’nın göz yaşları?

26.10.2007 (CUMA)