Marmara Depremine Şiiri - Yusuf Gürsoy

17 Ağustos gece yarısı
Uykuda bastırdı deprem kabusu
Her tarafı sardı ölüm korkusu
Can koymadın aldın zalim zelzele

Gölcük oldu depremin merkezi
Yerle bir oldu İzmit Körfezi
Meydanlara dolmuş insan cesedi
Can koymadın aldın zalim zelzele

Denizler kabardı binalar uçtu
Binlerce canımız dünyadan göçtü
Rasathane hemen depremi ölçtü
Yedi şiddetine ermiş zelzele

İzmit,Eskişehir,Bolu, Yalova
Kaderin çok kötü senin Sakarya
Vatan bekçileri Askerler var ya
Onları da aldın zalim zelzele

Bahriyeli askerlere ne oldu
Sosyal tesisler yerle bir oldu
Hayatlar tükendi teskere doldu
Toprakta teskere verdin zelzele

Dev gibi binalar kül gibi erir
Göçükler altından çığlıklar gelir
Dünya devletleri yardımlar verir
Bizleri perişan ettin zelzele

Kirişi kopmuş köprüler gördük
Onca bina çöktü şaşkına döndük
Nice canlarımızı toprağa gömdük
Senden başka sorumlu göster zelzele

Gördükçe ekranda vahşet durumu
İnsan olan insan sakin olur mu
Aranıp bulunur mu acep sorumlu
Başımıza bela oldun zelzele

Deprem mi suçlu insan mı suçlu
Nerde bu devletin muhteşem gücü
Bu felaketler ihmal sonucu
Suçu sen üstlendin zalim zelzele

Devlet büyükleri demeç veriyor
Kurtarma ekipleri koşup geliyor
Bilim bu depremi henüz bilmiyor
Sırrın çözülmüyür zalim zelzele

Türk Milleti için için yanıyor
Yaralandı ciğerleri kanıyor
Ağlayarak ekranlara bakıyor
Ne hesabın var bizimle zelzele

Kul Yusuf kalemin yazmıyor yeter
Böyle felaketler ölümden beter
Marmara bu acıyla tarihe geçer
Tarihe bela ile geçtin zelzele

(18.08.1999)