Dokuz yüz doksan dokuz Ağustos on yediydi
Yer oynadı yerinden Marmara’nın dibiydi
Ölen hakka kavuştu her yan ceset seliydi
Çoğu aklın yitirdi bense hâlâ yaralı.
Diyorum ki kimseye yaşatmasın Allah’ım
Olmadı o gecede çırpınsam da sabahım
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta