Dokuz yüz doksan dokuz Ağustos on yediydi
Yer oynadı yerinden Marmara’nın dibiydi
Ölen hakka kavuştu her yan ceset seliydi
Çoğu aklın yitirdi bense hâlâ yaralı.
Diyorum ki kimseye yaşatmasın Allah’ım
Olmadı o gecede çırpınsam da sabahım
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
