Marmara Denizi Şiiri - Emin Vural

Kaybolan gecelerimi çalan kim?
Bulun getirin bana
Güneş bu kadar büyükken
Neden göremiyorum söylesenize bana
Ufacık dünyada tatmadığım keder kaldı mı ki
Varsa onları da getirin
İstanbul boğazına karşı bir rakı sofrasında
Yükleyin bedenime yükleyin
Nasıl olsa Kadıköy kaldırımlarına
bir kül olarak dökeceğim
Dertler tüketmez beni de
Derdimi anlamayan insan sürüsü tüketir
İşte bunlar attı beni Boğaziçi Köprüsünden
Daldım serin sularına İstanbul’un
Kötü bir koku var burnumda
Yakında çıkmaz kokusu
Siner bedenime,edemez bensiz
Yıllar geçse de çıkmaz
Anca ölünce bir ihtimal
Başka neler yok ki
Acıların çoğunu bırakmışlar denize
Kusmuşlar içlerini
Herkes derdini kapıştırma peşinde
Ama bilen yok Marmara denizi daha dertli
Bir de beni bastı bağrına
O kadar pet şişe ve
sigara izmaritlerinin huzurunda
Oturuyoruz Galata’ya karşı
Gülerek bu kahpe Dünya’ya.