Marmara Şiiri - Bülent Arkan

MARMARA

Dingin bir gecenin koynunda uyuyordu
Bir uğultu çöktü gece karanlığına
Duvarlar tavan
Tavanlar duvar
Mekanlar mezar
Dur durak bilmeden
Sallanan bir Marmara

Parselleri değişmiş
Ağaçları eğilmiş
Kökten uca iki parça
Apartman girişi komşu bahçede
Binalar yerle yeksan
Mevtalar istif istif
Kefenden bohçalarda
Defin bekler Marmara

Sağ kalanlar şaşkın
Dövünenler
Ağlayanlar
Ağıt yakanlar
Çığlık çığlığa Marmara

Sesini duyuramayan
Açını doyuramayan
Kendini koruyamayan
Ağustos cehenneminin
Ceset kokulu esintilerine teslim
Toz bulutlu
Boynu bükük Marmara

Biçare insanların kaderine terk edildiği
İçecek bir yudum suya hasret
Eşelediği her çukurda bir ceset
Açık mezar Marmara

Çoğu yakınları merhum
Devlet şefkatinden mahrum
Tırnakları dozer
Avuçları kürek
Yüz binlerce yaralanmış yürek
Sarılmamış yaraların kol gezdiği
Olmayan devlet şefkatinin
Defnedildiği Marmara

Biliyorum ki çok acılar çektin
Yıllar sonra bile taptaze acıların
On binlerceydi kayıpların
Masum çocukların
Ana, baba, kardeş, bacıların
Mekanları cennet olsun
Başın sağ olsun Marmara...

17.08.2018 Bülent ARKAN
Mekanları cennet olsun.