Marmara Şiiri - Bedir Kuş

Neden rengin büründü tunca,
Nerede gökmavisi güzelliğin,
Hani üzerinde kanat çırpan
Vapurların ardına düşen
Gelinlik giymiş martıların?
Bağrında besleyip büyüttüğün,
Yunusların nerede?
Görünmez oldu üzerinde oynaşan
Nice nice emsalsiz balıkların.

Acaip bir koku var sende,
Çünki sen böyle değildin,
Esen tatlı tatlı rüzgarların da yok artık,
Çekilmez bir hal aldın,
Belli ki, gökyüzü de küsmüş sana.
Binlerce güneşcikte oynamıyor,
Kirlenen, kokuşan sularında.
Kıyılarında kum gibi kaynayan,
Cıvıl cıvıl bağrışan çocuklarında yok
Hele hele oltasıyla balık tutanları
Ne kadar özlediğini de biliyorum
Fakat, şimdi sen yapayalnızsın.

Söyle,söyle n’olur bana,
Dayanamıyor yüreğim bu haline
Hangi zalim eller
Hunharca kıydı sana
Ey dünyanın incisi
Güzelim Marmara?
Seni bu hallere getirenler utansın,
Dilerim ki, bu hainler
Cehennemle muştulansın.

(İzmit- Haziran 2007)