Marko Paşa'ya Mektup

Yenemedim kendimi,
yenemedim bir türlü.
Hırsızlığa, haksızlığa,
tembelliğe, aptallığa,
döndürülen dolaplara,
insanlık halidir, olabilir ya
diyemedim bir türlü.

Hem insanlık, hem hırsızlık,
hem insanlık, hem haksızlık,
hem insanlık, hem tembellik,
hem insanlık, hem aptallık,
kabul edemedim bir türlü
bu nasıl insanlık?

Kabul edemedim,
kendimi yedim hırsımdan.
Kabul edemedim,
çevremi kırdım hırsımdan.

Çok anlattım insanlara
sakin sakin, güzel güzel,
bağıra bağıra, kıra kıra.
Bırak anlatmayı
tepkimden anlasalar ya.
İstediğim basitçe insanlık,
insan değil mi bunlar ya? ..

Bu konularda kendimi yenmek,
kabul etmek olmaz mı? Ha! ..
Yenemedim kendimi.
Bu acizlikse
ben acizim Paşam.
Yenemedim hırsımı,
beni kimse anlamadı.
Son durağım sen oldun,
bari beni sen anla
sevgili Marko Paşa.

1. 7. 2001 – Pazar / Saat: 01.45