Marko Paşa yoksa; ben varım anam-babam,
Anlat derdini, yakınışlarını.
Aşın tuzsuz, kaymağın balsız mı kaldı?
Renkli düşler mi girmedi uykularına,
Mehsiz-mehtapsız mı kaldı gecelerin,
Veya denizlerin martısız,
Yahut gülsüz, çiçeksiz, bahçelerin?
Anlat birbirine bağlayarak bir ömür boyu durmadan,
Anlat, ben dinlerim
Usanmadan.
Kulaklarım sende, aklım sende, gözlerim sende,
Bakışlarım o küçücük çenende,
Dudaklarında, gözlerinde, kaşlarında,
Elinle tutup sık sık geriye attığın saçlarında,
Ruhum sende, bedenim, canım sende elkızı,
Anlat,
Hem de anlattıklarının dinleneceğine inanarak,
Gözlerim gözlerinde seni dinleyeyim
Susarak.
Yoksa bana mı sevdalısın, anam-babam?
Gündüzleri hayalinde,
Geceleri düşlerinde miyim?
Senin de benim gibi
Aşın tuzsuz, gecelerin uykusuz mu kaldı?
İki ayağın bir pabuçta mı seninde, ben misali,
Aklını biryerlerde mi unuttun da, bulamıyorsun,
Baktığını görmüyor musun, dinlediğini duymuyor musun?
Anlat dertlerini bana, elkızı, ellerkızı,
Ne duruyorsun?
(DEĞNEKSİZ ÇOBAN isimli Serbest Şiirler 'inden > 95-96/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 13.9.2004 11:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!