Markiz Pastahanesine kilit vurdular.
Bir yanımda Ümit Yaşar, Bir Yanımda Ayten
Seyre daldım uzun, uzun.
Aldılar götürdüler onu
Önce duvarları süslü bir lokanta olduğunu gördüm.
Sonra silindi duvarlardan bir bir.
Ayten'in bakışları
Ümit Yaşar'ın aşkı,
Tramvay zili , çocuk sesleri ve sokak çalgıcıları fon müziği yaparken.
Bir sinema filmi gibi aklımda dolanıyordu Milyon Kere Ayten.
Ümit Yaşar Oğuzcan'a saygı ile...
Gökhan Karaduman
12/07/2019
Kayıt Tarihi : 13.7.2019 14:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Markiz Pastahanesi adını , Ümit Yaşar Oğuzcan'ın Aytenin Sonu adlı şiirinden öğrenmiştim elbet, yazık ki her okuduğumda bir sinema filmi gibi hayalimde canlandırdığım şiirin geçtiği yeri keşfe gittiğimde adı yemek kulübüydü. Dün ise önünden geçerken bu şiir çıkıverdi.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!