Marjinal Bir Yılanın Yalanları

*Marj kendi mağlarını üretir.Farkındalık eş değerlerinde eşini eşey aykırılıklarda arar.
-Çaba,kırmızı rujlu bir kadın dudağı gibi bekleşir.
Öpülmeyi bekleyen öpüşme demi,beni süreğenlere atar.

Sende kalakalışım, poetik öpücükle başlamıştı.
-Ar-is-toyu.
Şimdi usu da kendinden geçiren hissi dudaklarını
Kurutmamak için hayallere kurulu kurlarını sayıyorum.

-İhtiras ihtiyarlanmıştı ola gelmişlerimizde.Sırra kadem olan sırların sahilindeyim.
-Sır ile sur birbirine çok bir .O yüzden ben bir ‘de
Sıfırı kült sundum.Sıfırı asıl ben buldum.Yokluğun demekmiş meğer.

-Sonra sangılarımı saymalı sensizlik. Avunmasız kalabilmek için,içleri isteklere perdelemek.Açmak ruhun sahnesini.
-Kayıtlı olduğun her zerremden zerlerinin tortusu sararmış umutlarıma ekleniyor.
Biraz sen koleksiyoncusu olmuş. Hatta geçmişinin eskicisi.
-Gidişlerin demirini alırım.
-Eskici…Demir alırım.Seni alırım.Felsefe bu.
Garipçi akımın garip olmayan şairiyim biraz.Farkım eskici, ruhunun kalaycısı, sen koleksiyoncusu ha bir de özlem ermişi olmam.
-Sensizliğin son düğmesini de açtım.Çığlık çığlığa sen şarkıları.Şarkıcı yok, söz yok, sen yok, ses yok,sus ve aşk var.Bu ses nerden çıkıyor.
-Sen gelmesen de durum bundan ibaret. İçten dışa, dıştan aşka doğru yılanlarım artıyor.Zehirli üstelik.Isırıyorum geçmişi, hali.Bir tek geleceğimize iğnem batmıyor.
-Isır beni tam aşktan dercesine yoklarını arıyorum.Terk edilmiş bütün mağaralarda, yol ve yolaklardayım.
-Gözü nemli hangi güzel sen diye önce sevip sonra kendimce ısırışlarımı yapıyorum.
-Hazlarım ,keyfimin kahyası bir de zaaflarım eklenince karışığa yeni bir denklem oluyoruz.
İki büklüm, iki yüklem arasında kalıyor ümidim.
Sonra, içim bu sancının kardeşi oluyor. Çok sesli bir düzelmenin çok bilinmeyenli denkleminde çoktan seçmeli sorunun neden yazılıp neden beni yanıtsız bıraktığının anlam zehirlenmesindeyim.
-Bu yüzden köşe bucak saklılarından arındım. Cevabı sen olan dönüşlerin virajında vaveylalarım tükendi.
-Bir korku filmi sırası ya da sonrası gibi kaldım öylece. Gözlerine benzettim bütün dünya renklerini. Güneşi hiç istemedim. Gündüzlerden korktum.
-Bir gündüzdü gidişin. Belki bir gündüz de ölürsün diye hep.

-Koparmıştı bam telimi o gün.Salına salına gittiğin bir salıydı.
Ya Rabbim, Salı da senin günün asi olarak görme beni, sevmiyorum salıları.

-Uza ilençli imkansız sızısındayım.Ah ile vah arasında ince bir fark gibi
Ünlemlere sığındım.Soru sorulamayacak kadar kederliyim.
-Bu dünya yalan, bu yüzden herkes kendi çıkarlarının yılanlarını yalan zehri olarak
sunar.
-Beni sen de gör.Isırma beni seni sevdiğim gerçeklerde Dilnaz.