Marjin Kırkayaklarım Dolanır Bahtına G ...

Ç’ölümde kum tanesisin, tek tek gözlerime savruluyor bakışların.İlk bakışın, son bakışın, ilk sözün, son sözün arasında ne varsa kum gibi gözüme giriyor. Onca güzele rağmen kimseyi görmüyor gözüm. Bu kariyere,nüfuzla beni isteyen onca periye perlerimi açmadım.
-İçimde kasırgalarım namelerini söylüyor. Melodik bir vazgeçilmez gibisin.
Gözden kopan damlasının ıslattığı kadar huzurum kaldı. İlk damlan kadar ömrüm kaldı.
*Islanmışım, unutamıyorum seni. Bu sevgiler kalabalığın denizinde yunus olmuşum. Yunus Emre’yi sevdiğin kadar seni anlamak için. Senin sevdiğin bütün bilinç kulelerini okudum,onların sözlerinde, dizelerinde eridim senin için.
Yalnızlığın sürmanşetine yazdırdım sensizliği. Emanetin var içimde. Merak etmiyor musun bu aşk emanetini.
-Öyle gitmekle çözüm mü ki?
Gitmeye gittin; asıl sen gitmedin.Ben gitmediysem bitmediysem sen gitmemişsin.Yanımda olmayışın bende olmayışını tümlemez.

Afili sözlerimi taşıyacak filler de kalmadı. Ya da sevgimi çekimleyecek fiillerin. Kiplerin , kirpilerine damlayanların zamanı getirir mi ki?

Samimiyetin tan vaktinde güneş yansır mı kara bahtımın karanlığına. Beni sana ulak eyler mi aşk içre aşkın imkansızlığı.
-Riyakâr cümleleri yatağıma atıp yataktaş olmamı isteyen güzellerin öznesinden kurtarır mı gelişin?
-Uluorta sevişmelerin kitabını yırtıyor yapayalnızlığın şeytanı. İtikadım sana olan bağlanışım zayıflanıyor.
-İçimse bir haldeyim. Zayıflarımı kurtarmaya çalışan zaaflarımın öğrencisiyim.
-Bu sensizlik okulunda sensizliği geçmek için senden olmayan derslerdeyim.Ya da terslerdeyim.

-Lüzum yok, yoklarından gül derlemeye. Egolarıma reklam veren çakırkeyfin kahyasıyım. Biraz yadsınamaz kayıpların içinde kalmalıyım. Kötünün de kötüsüne alıştırmalar yapıyorum.
-Bu bir kayıp kimlik sendromu. Bu bir sensizlik zehirlenmesi.
-Kına yaksın imkansızlıların, gelemeyişin.

-Marjinallik kırkayaklarım var kırkından sonra yüreğinin ayaklarına dolanan. Sen benden uzak her yerde, her yarde kirpiklerini kirpi eylemiş gibisin.
-Oysa içimde sevimli penguenlerin kaldı,kutuplar sana yandaş. Şimdi mundar ettiğin yalnızlığın aslanı ürkütür bu büyük sevgimi. Şimdi özünle yeşillendirdiğin bu sevda ormanında yaşamaya izin vermezsin.
-Sen bende ölüsün diyeceksin. Seni öldü bildim ki çıktım başka meçhul,hatta meşhur mecbulara.
-Bir savaşta donarak ölen askerin cesedini yiyen aç kurdun açlığı var sana olan sevgimde. Belgesellik bir iz gibi.
-Mecburlar ne kadar ağır. Mezarda bile biten sevgiler varken yaşadığımız sosyal dünyanın ortasında. Şimdi seni hangi algının diliyle anlatayım.Hangi olgunun aynasında tarayayım seni.

-Yaşamdan silinmeyen usta şairlerin dizesi gibi bağrımdasın. Hangi duygunun seliyle gidersin benden.Ya da bizi kavuştaracak gücül içseliğin içinde kalmaya devam mı edelim.
-İçimdeki çocuk ağlıyor, acemi bir dadı olmalı susturamıyor.
Büyütemedi sensizliğimi.Her derde deva olan sevdalar sundu bu dadı.Ne büyüdüm, ne sevdim ne de mutlu oldum.
-Dudak uçlarıyla başlayan aşk, başka uçla devam eder biter gülüm.
Seni doğurmamışlar sanki sevdamdan. Yarın hep sancılı gibi içimde sızlıyor. Halimi sorma.
Yarım ve yarim kalmış bir duygunun ustasıyım, seni sunuyorum yaşamın ritüellerine. Son bakışınla bakıyorum dünyaya.
-Hani gözlerinden damlalar akarken, ben gidiyorum, senden ölüyorum bütün acıları, yalnızlıkları, can kırıkları, hasretleri, imkansızlıkları sana emanet edercesine sözsüz bir roman gibi duruşun vardı ya.İşte onu okuyor vicdanım.
*O sayfada ve tayfadayım.O kakalaşın canhıraşındayım.O beni benden alışın anlatılmaz duygunun Nuh tufanındayım.
-Gemine her şeyini alıp benden uzak ve bilinmez bir tepeye gidişini betimliyor gidişin.Ben kan revan içinde arkana bakarken, sen de acılar içinde, yitirilmiş, bitirilmiş dünya içinde uydumdan uzaklaşıyordun. Oysa bütün aşk ve yaşam iletişim araçlarımı uyduyla ay yüzündeki ayına fırlatmıştım.
-Yaryüzüm sendin.
Şimdi aşktan hiçbir havanın olmadığı ay’da Havva’yı oynuyorsun. Ben Ademlikten adamlığa terfi edeli çok oldu. Sana gelmeyi biledim.
*Tutuşmuş emellerim var. Söndürecek sevda suların var ki bekliyorum seni.
-Tükenmiş yakarışlarımı boşa almış vitesi, gidiyoruz gitmelere.
Son virajda damlaların kaygan etmiş olmalı ki devrildi hayallerimin arabası.
-Sevgilim artık ağır yaralıyım sana. İyileşemez dedi hekimler.
Son çare olarak gönül çıranın yanımda yakılmasını sundular.
Şimdi bu hasar tespitini yapacak yürek poliçenle gelir misin?
-Bir aşk kazasıydı, bir başka aşk kazasını önlemek amacıyla yüreğimin derinliğine kadar sevginle, ilginle, özünle, bakışınla,içten yakışınla, estirdiğin rüzgarlarınla, güzelliğinle, kadınsılığın son tanımı olan kadınsılığınla, içimde kasıp kavrulan her şeyinle benim olmaya, bende kalmaya, beni bir ömür yakmaya hazır mısın?
-Hazırlarım kadar Hızır bir bekleyişin aşk güneşinde bekleniyorsun Gülhar.