Mariya Şiiri - Ömer Albayrak

Elâ gözlerime, siyah saçıma,
Bakıpta abayı yakma Mariya!
Ben evliyim, boşa düşme ardıma,
Beyhude kafayı bozma Mariya!

Türküm her milletten fazla gururum,
Dünya ateş alsa olmaz umurun.
Senin olur günde dokuz randevun,
O zaman keçiler kaçar Mariya!

Baban Hollandalı, anan bir Alman,
Sen bir Katoliksin, ben bir Müslümân.
Domuz eti yemeyince duraman,
Yasaktır dinimde benim, Mariya!

Sen Incil okursun, bende Kur-an’ı;
Sen çan sesi dinlen, bende Ezan’ı.
Senden doğacağın olmaz imanı,
Çekilmez vebâlin yükü Mariya!

Sen ıslataman o boyalı tırnağı,
Bende yıkayamam kabı kacağı.
Sen beygir olursun kavga kaşağı,
Ben tımar edemem hergün Mariya!

Kayserili’yim yerim sucuk, pastırma,
Soğanla, sarımsak katıktır bana.
“Ağzın kokar” diye başlan dırdıra,
Billâhi kaşınır sırtın Mariya!

Güzelsin Mariya lâleler gibi,
Gönül heykeline koydum çelengi.
Hollanda Ömer’in olamaz yurdu,
Benim yurdum ANADOLU, Mariya! ...