Mariya bebek Şiiri - Aliş Gülden

Ulu orta bir yerde
Kıev meydanında
namluyu dayadılar alnına
Mariya bebeğin
açılmadan yumdular
deniz mavisi gözlerini
minicik parmaklarını
ölümü öldürmüştü
annesi Anastasia nın feryatları
çocuklar şeker bile yemeden
düşerken toprağa
gayri kimse engel olamazdı
bir halkın doğuşuna
Mariya bebeğim
mart ayının puslu dumanlı havasında
bir bahar sabahı
çiçek çiçek açacaksın
Valday yaylasından
Dinyeper nehrinden
Smolensk ovasına
okyanus yürekli çocuk
düşler bırakacağım sana
beyaz güvercin kanadında barışı
rüzgar kanatlı atlarla özgürlüğü getireceksin
bu dağlarda açan her çiçekte
kokan her gülde sen olacaksın
öleceksin ama unutulmayacaksın
Mariya bebeğim