-........marifet Sende

MARİFET SENDE

Dolunay yerine doğdun geceme
Güldürdün yüzümü sevginle sardın
Kimliksiz nidâsız sözken heceme
Gönül ocağıma yakılan hardın.

Karanlık demine gündüz getiren
Sancıyan yanıma derman yetiren
Dikenin dalında güller bitiren
Ruhumun giz’inde yaşayan hâr dın

Puslu bakışlarla sevda yollayan
Bahar gecesinde duygu sallayan
İşveli sözlerle aşkı pullayan
Gökte yıldız yıldız parlayan far dın.

Ferhat ile Şirin bağrında yanan
Bülbül sevdasında güllere konan
Yiğidin kalbine aşk ile donan
Sevdanın yolunda daim sen vardın

Yandı ocağında köz ile tenim
Marifet sendedir sevinen benim
Gördükçe simanı hep mutlu,şen’im
Doldurdun dünyamı sevginle sardın.

Görürmüyüm derken yanıma geldin
Çaresiz gezerken uzanan eldin
İntihar ederken aklımı çeldin
Hazanıma düşen umutla kâr’dın.

Süleyman KARACABEY