Marifet sende değil
İnsan olduğun bilip, insanca duruyorsan,
Yaratılış gayene, aklını yoruyorsan,
Baktığın her zerrede, hikmeti görüyorsan,
Marifet sende değil, yaratılan gözünde.
Nefsinin arzuları, tükenmeyip artınca,
Gömleğini giymeden, akın ile yırtınca,
Kusurları görmeyip, gece gibi örtünce,
Marifet sende değil, yaratılan özünde.
Karanlığa bir mum yak akılları cücede,
İkra bismi Rabbuke okuduğun hecede,
Ölüm ve dirilişi yaşıyorsun gecede,
Marifet sende değil yaratılan sözünde,
İnsanı yaratınca tüm melekler kıskandı,
Cennet ve cehennemi dolduranlar insandı,
Halife dedi sana severek adın andı,
Marifet sende değil yaratanın özünde.
12.11.2016
Kayıt Tarihi : 22.2.2018 23:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halife Bozbayır](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/22/marifet-sende-degil.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!