İnsanlığa indim arş-ı alâdan,
Mizacımdır benim, ilân eylerim;
Bana hikmet verdi Yüce Yaradan;
Şu koca dünyayı dîlân eylerim.
Hesaba, kitaba tutsalar gelmem..
Kapımı çalanla pazarlık etmem!
Bana katlananı bırakıp gitmem;
Lâkin zanlarını yalan eylerim.
Ne sultanlar durdu benim safıma,
İlhamlara kanıp, uydu lâfıma..
Kimse mazhar olup, ermez affıma!
Tâcını, tahtını talân eylerim.
İbrahimin ateşini söndürür,
Yusuf ile kuyuları güldürür,
Hem Mecnunu çöllerde süründürür,
Hem Leylayı gözde suzan eylerim.
Sanmayın hünerim, ne sulh, ne belâ!
Cezbeler dağıtan bir gözü elâ..
Diz çöker önümde cahil, cühelâ;
En alimi dahi nadân eylerim!
Ferhat dele dursun haşmetli dağı,
Yorulsa asılır gönlünün bağı.
Vuslatı, aşında bir çimke ağı!
Şirin bildiğini nazan eylerim.
Hicrinden ızdırap çeken gönülün,
Dikenler kuşanmış gonca bir gülün,
Menekşe, Lâlenin, hem mor Sümbülün
Yedi iklimini hazan eylerim.
Benim, hayatlarda hep oyun bozan!
Benim, yar peşinde uslanmaz kızan..
Dîli kîfâyetsiz, kin dolu ozan,
Gönlü, kor üstünde kazan eylerim.
İzahsız hallerin kaynağıyım ben!
Erkeğin, dişinin oymağıyım ben!
Bin harfe ulaşsa senin alfaben;
Ancak su üstüne yazan eylerim.
Benim için ândır bugünle yarın,
Köle ile birdir yolu hünkârın..
Îman değil ise şayet hisarın,
İnkâra kıvrılan yılan eylerim.
Sırat gibi ince, keskindir yolum
Çok kula ulaşır, uzundur kolum.
Meşrebince atlas kesilir çulum,
Yunusu, maşuku bulan eylerim.
İsmim aşktır ancak girmem cisime..
Hayallere sığıp, uymam resime.
Cümle akın, akın düşer peşime,
İnsanı insana hayran eylerim.
Kayıt Tarihi : 31.1.2017 00:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!