Susturdun içimdeki çocuğu en zayıf yerinden acımadan vurup öldürdün
Elimden aldın küçük sevinçlerimi bile tüm renklerimi siyaha döndürdün
Lütfedip azıcık eğilseydin kalbimden daha mı çok kırılırdı o gururun
İsteyip ulaşamadığın bir şey olursa beni anımsa tam da o durumum
Neyse hiç yaşanmadı farzet yine de sen ne ben bir şey söyledim ne de sen duydun
Kendini gördüğün o yerden bile daha yüksekti kalbimde durduğun yer oysa
Al hadi kendini ordan hiç durma çek kopar çıkar at tabi gücün yetiyorsa
Yaralayıp kırmak marifet değil ki kalbi onu herkes yapıyor nasıl olsa
Alıp götürmek gerek kırıkları senden bir iz var her zerresinde ne de olsa
Kayıt Tarihi : 16.4.2015 15:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammet Üresin](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/16/marifet-76.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!