Elli yıl didindik yuvayı ördük,
Meyvenin meyvesi torunu gördük.
Zikredelim şükredelim gel biraz,
Fikredelim şükredelim gel biraz.
Yıllar yılı yemek yaptın hep yedim,
Sabır dedim,şükür dedim hep dedim.
Bir gün varsa bir ay boştur cep dedim,
Hepsi geçti yeter artık gül biraz.
Karanlık geceler sonunda şafak,
Nur ile doluyor işte bak âfak.
Torunun yavrusu yaşından ufak,
Aç gözünü yeter artık gül biraz.
Bayramdan bayrama yedik bal kaymak,
Yakışır mı bize öyle yok saymak?
Marifetir aç karnını tok saymak,
Kanaat et yeter artık gül biraz.
Ak günler de geçti,kara günlerde,
Mezaristan bizi bekler ilerde.
Ağlayanı güleni hepsi bak yerde,
Son bir defa ne olursun gül biraz.
23.10.09
Feyzi KanraKayıt Tarihi : 23.10.2009 17:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çiçek yeryüzüne boyunu erer
Yaşam böyle sürer bitimsiz döner
Sonsuz sonu olmaz esse yel biraz'
....
Değerli ağabeyin 6 + 5 = 11 vezinli şiire bağlı kalarak bu dörtlükle katılım yaptım sizin bu coşkulu ve candan şiirinize.. ayak olarak ilk dörtlükte ‘gel’ demişsiniz ve buna ‘gül’ ile devam ettirmişiniz… Sanıyorum bunlara ‘yel’ aykırı gelmez.. saygıyla..
TÜM YORUMLAR (3)