Yolun kenarında dört güvercin
yerde irice bir fındık vardı
herkesin gözü gelmeyen otobüste
benimkiler güvercinlerdeydi
bir türlü yiyemediler fındığı
denemeleri hep sonuçsuz kaldı
usulca ezdim ayağımla
başladılar afiyele findiği yemeye
bir talih umudu bile birakmadan
kanat çırpıp uçtular uzaklara
canları sağ olsun mutlu oldum yine de
artık öğrenmiştim çünkü
marifet karşılık beklemeden sevmekti
karşılıksız sevmek aşkların en beteriydi
(2005 mayıs Bahçelievler)
İsmail ÇınarKayıt Tarihi : 8.7.2006 17:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Her şiir yaşanark yazılmaz.Ama bu anı yaşamıştım.Yazmalıydım!
TÜM YORUMLAR (2)