Marife Bilge Öz Şiirleri - Şair Marife B ...

Kokladım tenini her nefeste
Zmanında gelen süprizim
Hayatımın endişesini endişesizliğe çeviren
Çocuk neşesi tadındaki susamışlığım
Gecelerimi günsüz kılan
Cennet yamaçlarındaki huzurum

Umut vardır gökyüzünde dolaşan beyaz bulutunu arar.
Gurur vardır esen fırtınadan sonra bile susar.
Sevgi vardır papatya tarlasında kendi buketini arar.
Çaresizlik dağların ardında beklemediğin anda,
Sana sırtını dönen güneşten doğar.
Nedenler vardır seninle bağdaşmayan.

Adını sen koy sevdiğim
Beraber nefes almanın adını sen koy

Karanlıkta aydınlığım yalnızlıkta varlığım olan
Kara kaşlı puslu bakışlı sevdiğim

Sonsuzluga uzanan ruzgarlarda esmek
Vrlıgımla dunyaya kukremek ıstiyorum
Kasırgalarda savrulmak
Yagan yagmurda ıslanmak istiyorum
Gokyuzunden yagan karın altında usumek
Dogan gunesle ısınmak istiyorum

Uzaklarda bir nefes tanıdım
Nefesinin icinde yurek aradım....

Hırs bir hasrettir.
Bilinmeyene ama istenilene uzanan bir yolculuktur.
Akşamın gökyüzünün koynuna dalga dalga yayılması gibi,
Gecenin sabahını bekleyen ufku gibi,
Hırs bir hasrettir.

Hayallerimin üzerine perde çeken karanlıklar
Sevgi pınarından bir bardak aydınlık içmek istemezmiydin.
Kaybettiğin benliğini geri almak istemezmiydin yeniden.
Göz pınarlarını kurutan sessizliği çığlıklarınla yırtıp geçmek istemezmiydin.
Dudaklardan dökülen nağmelerin ruhuna hitap etmesini arzulamazmıydın.

Umudun kırık tarlasında
Gunesin alnında cayır cayır yanan yuregim
Beynime isyan eden bir damla suya
Hasret kalan kalbim
Sonbahar yaprakları gibi
Bir oraya bir buraya sahipsizce savrulan bedenim

Sabır tarlasında gezerken
Kendimi dünyaya karşı aciz zannederdim.
Sonradan öğrendim.
Sabrın kaçış olmadığını mücadelenin ruhu olduğunu.
Başarının bir köprüsü olduğunu.
Sana söyleyenler yalan söylemiş sabrın acizliğini.

Umut tepesi denilen yerde
Umudumun peşinde koşarken yorgun kaldım.
Yalnız hastahane köşesinde karamsarlığıma daldım.
Bir hastahane odasında hayallerimle boğuşan yüreğimle
Camdan bakarken yağan yağmura daldım.