Maria...Elif...Gülşen Şiiri - Cengiz Çetik

MARİA

M aralın mahzunluğunda, duruşundadır gizli dünyan
A çık sözünde, edanda, sevginde, neşende
R enkten renge girmeyen dobra kişiliğinde
İ çiyle dışı bir olansın, aranılan yokluğunda
A nlatılmaz dostluğun, arkadaşlığın, insanlığında sen... Maria

M aviliğin, bulutları kıskandırır keskinliğinde
A ltından kalbin, iyiliğinle var olansın çevrende
R astlanması zor, ender güzel kişiliğinde
İ kiletmeyen, verdiğin her sözünde
A nlatılmaz, izin kalır, seni tanıdıkça, sen... Maria

M ahmurluğunla, bitmeyen enerjin içinde
A şılmaz dağların doruğunda, kartal duruşunda
R ol yapmayan, doğru her hareketinde
İ simsiz kahramanlığın var sanki, yaşanmışlığında
A nlatılmaz, anlattıkça yeniden yazılansın, sen… Maria

Cengiz Çetik–02.05.2009- Finike

ELİF

E ğlemeyin beni gideceğim
L aleler, güller kokular saçtığında
İ çimdeki sevgi güneşi açtığında
F idan gibi olduğumda, döneceğim.

Cengiz Çetik-21.05.2009- Finike

GÜLŞEN

G ülsün sen, içime en güzel gül kokularını saça N
Ü zsen de beni dilinle, bil ki yüreğim yine seninl E
L eke arama bulamazsın, sevgimde sahte bir ya Ş
Ş aşkınlığıma bakıp atma beni, kalbimi kalbine a L
E llerim havada seninle açıldı, kalbimin gönül göz Ü
N erede olursan ol bitmeyecek, sana olan içimdeki baĞ

Cengiz Çetik-06.05.2009- Finike