Maria...
yak ışıklarını kentin, sarı sarı...
küçük noktacıklarda hayat, akar ya...
belki geç belki erkendir ama...
akşam geceyi alır koynuna...
sen perdelerinde saklan yine Maria..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ben birazdan geliyorum yanına, birkaç satırın ardı sıra... Nahit kardeşim bu şiire ancak tevazu gösterilir. Şımartılır, pohpohlanır. Başarılar...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta