Ömrüm yavaşça eriyor
Yapraklarım soluyor
Uyanmalıyım bu karanlıktan
Bu bekleyiş beni yiyip bitiriyor
Maria, kurtar beni bu yalnızlıktan
Bedenim buz gibi eriyor
Umutsuzluk kapladı her yerimi
Attığım her adımda sendeleyip düşüyorum
Yavaşça Ölmekteyim
Maria, ne zaman bakışlarını bana çevireceksin
Keder içindeyim, yakılmak üzere olan kuru bir çiçek gibi
Kurban edilmek üzere olan bir ruh
Sürgüne uğramış bir beden...
Kayıt Tarihi : 5.1.2025 20:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!