Maria Şiiri - Dilek Yüksek

Düşüyorum tut kaldır beni maria
Etraf çok kalabalık
Bu kara yüzler
Yalancı gülüşte
Beni derinden kazılan
Yaş kuyusuna
Attı maria
Sahte yüzler
Gündüzüm geceye dönüşte
Yavaş yavaş sönüyor
Göremiyorum geleceğimi maria
Bir el uzandı
Boylu boyunca
Gerçek mi bu
Dost eli mi
Hayır hayır maria
Sahte bir el
Davet ediyor beni
Gel diyor gel
Beni
Boğuyor
Nefesim kesildi
Kurtulmam gerek
Yalnızlığıma güneş gibi
Doğdu yüzün maria
Çölün ortasında
Kalmış bir kuyunun dibinde
Yalnızlık özel
Yalnızlık seninle güzel
Kalabalık içinde yalnız
Kalmaktan daha öte
İstemiyorum artık maria
Hayat hengamesi
Yorgunluğunda
Yaşam
Durgunluğunda
Volta atıyorum
Oradan oraya
Sen bana uzat
Aşk suyunu maria
Aşk elini ver
Kurtar beni
Bu sahte kaktüsler
Mutsuz düşler
Kemirdi için için
Hüznün koynunda
emziriyor acı acı
Sahte şefkatten
Ram etmeye çalışan
Bir kabus
Olmaz
Olamaz maria
Benliğimi veremem ellerine
Boğamam kendimi sellerde
Özgür ruhumu
Karanlığa
Tutsak etmek
Set çekmek
İstiyor bir karanlık maria
Benliğimi karalara atmam
Atamam
Sürgün yolunda
Kaybedişlere
Mahkum zinciri ile
Bağlamam
Bağlayamam
Durmam maria
Duramam
Ölüyorum
Ölüyorum
Ölüyorum maria
Bilinmezler içinde dönüyorum
Kaderi
Kederi
Ederi kadar yaşadım
Aşamadım
Aşağılara yol aldım
Üşüyorum
Buz gibi maria
Yaz gününde üşüyorum
İzlemek istemiyor gözlerim
Düşüşümü
Üşüşüyor yüreğime
Ateş böcekleri
Yakıyor beni
Yanarken üşüyorum Maria
Akıyor Zaman
Elimden kayıp geçip gitti
Zaman
Yalanlara
İftiralara
Gebe
Yalancı gebe
Sözleri ağır Maria
Dayanmaz bedenim
Sanıyordum
Öyle değilmiş Maria
Öyle değilmiş
Yakmıyor sözleri
Akmıyor gözlerim
Dondu yaş pınarım
Hissizim maria
Kaldım dipte
Bir serap geçti
Gözümden
Sen misin Maria
Bu sen
Kurtar çıkmak istiyor ruhum
Bedenim ruhumu esir aldı
Kuyunun dibinde
Çırpınıyor ruhum
Karanlıklar düşman maria
Zifiri heryer
Bir ses Maria
Bir ses ver
Korkuyorum
İnci tanesi idim
Artık incindim
Kopuyorum Maria
Kopuyorum dünyadan
Ayaklarım buz tuttu
Ruhum çekiliyor
Bir duygu karmaşasında
Bırakma Maria
Bırakma
İstemiyorum ölmek
Buz tutan kalbim ısınır mı
Buz tutmuş yüreklere
Yok Maria yok
Artık taşa döndü
O ne Maria
Karşıdan
Bir ışık beliriyor
Uzaklardan
Bir nur doğdu kuyuma
Gülümsüyor bana
Ölümsüyor bana
Ruhum özgür artık Maria
Bırakma
Bırakma beni
Seninle yaşamakmış özgürlük
Seninle olmak..
Seninle doğmakmış yeniden güzel günlere
Seninle ufuklara yol almakmış
Uçsuz bucaksız cennete..