Mareşta. Şiiri - Ozan Talat Kurtoğlu

Bu nasıl bir acı Yaktı kavurdu
Yasa boğdu bütün vatanı yurdu
Yerle bir eyledi Yıktı savurdu
Asrın felaketi oldu maraşta.

İnsanlar çaresiz içim kan ağlar
Yüreklerde Yas var gözlerim çağlar
Bay kuşlara mesken virane bağlar
Açmadan çiçekler soldu maraşta.

Unutulmaz kapanırmı izleri
Bu felaket yaraladı bizleri
Arkasında yaşlı koydu gözleri
Vakit geldi ecel buldu maraşta.

Dağıldı kalmadı taş üstünde taş
İnsanlar el ele veriyor savaş
Acımız çok büyük gözümüzde yaş
Ölüm sirenleri çaldı maraşta.

Kaynadı yerinden dağlar yarıldı
Yıkıldı binalar yere serildi
Acılar duyuldu haber verildi
Kara toprak ceset doldu maraşta.

Dayanmaz yüreğim içim sızılar
İhtiyarı genci cansız kuzular
Toprağa gömüldü körpe yavrular
Analar saçını yoldu maraşta.

Kaynadı bir anda her yer yıkıldı
Yerle bir eyledi evler yok oldu
Nere baksan feryat ağıt yakıldı
Silinmez göz yaşı kaldı maraşta.

Kurtoğlu der ölüm gelirse cana
Mevlam düşürmesin böyle bir ana
Sanki Issız şehir olmuş virane
İnsanlar çaresiz öldü maraşta.

Aşık Talat Kurtoğlu 18.02. 2023.