Mareşal'den Büyüksün Şiiri - Necati Kavlak

Ateş düştü, Vatanın toprak ve taşına,
Karanlığa, Ay ışığında duman çöktü.
Yağmur oldu gözyaşı, sağanak düştü,
Aksaray, Ankara, Adapazarı, Aydın’a.

Alev, alev yaktı ateş, düştüğü yeri,
Vuruldu alnından, yatıyor kınalı elleri,
Boynu bükük yavrusunun yaşlı gözleri,
Kara giymiş, Çorum, Sinop, Kırklareli…

Gözleri açık, acı akıyor yaş yerine,
Davul zurna eşliğinde gitti, o askere,
Üniforması Al Bayrak, döndü geriye,
Hatay, Isparta, Samsun ve Kocaeli’ne…

Saymakla biter mi, Anadolu’da iller,
Bağrında kefensiz yatıyor şahinler,
Boş hevese kapılmış, çakal ve itler
İstanbul, Artvin, Adana, misafir bekler.

Deli esiyor rüzgâr, koyumda fırtına,
Demir atmış, öfke vapurum limana,
Dam boyu dalgalar, ruhum alabora,
Mehmet’im mareşal’den de büyüksün,
Bak!
Generaller de selam duruyor sana…

Necati Kavlak
29 Ekim 2011/ Manisa