Mare Nigrum Şiiri - Kerem Reisoğlu

İnsan sevgi ile yaşar
Ama ne yaptıysam sevdiğim için itildim
Çekiştirildim ve bozuk para gibi harcandım
Ben sevdim insanlar dışladı beni
Sevgi para gibidir başkasından alırsın verirsin
Sahip olan kişi sayısıda azdır
Acaba beni o aralıkta hiç düşündümü bunu bilmek isterdim
Neyse gelince öğrenirim tabi aklındaysam
Kafasında çürümüş bir kitap olarak değilsem
Hatırlar beni sahi o kimdi karıştırıyorum
Bazen sahilde kollarımda
Ya da senin dudaklarında
Asla unutmam konuştuğumuz terası
Olamadım boğazı geçen adi Serhas
Aramızdaki mesafa sadece yedi fersah
Her şeyi biliyorum çık karşıma Mare Nigrum afeti
Buluşalım dalga seslerinin yanında bana bir öpücük ver
Denizin saydamlığında parlayan Lapillusum