Mardin'in Asi Kızı Şiiri - Necdet Bilirer

Ey Mardin'in gülüşü devrim asi kızı
Göklerin fenomen asil yıldızı
Sen mi aynalara baktın
yoksa aynalar mı sana
Ne ara katıldın yorgun kervana
Hicap mı duydun özündeki şerbete
Nasıl kör olursun kendindeki servete
Minnet edilir mi başka himmete
Şimdi yanıp kavrulmak mı düştü payına
Ateş mi düştü gönül sarayına
Sen ateşin kendisi değil miydin
Ne ara kendinden bu kadar bezdin
Kır gönül bahçesinin fosforlu kapısını
Kopar birkaç leylak birkaç şakayık
Toprağı senin saçların olsun
Güller laleler komşusu olsun
Gözünle değil gönlünce sula
Gör gurbetin dönüştüğü sılaya
Ve başını bir gülün omzuna yasla
Biraz sitem et biraz da ağla
Sonra gökten bir pencere aç
Bak senin için orda duruyor dünya