Mine’l kadimdir Mardin diyarı
Tarz-ı hasıyla Lole’dir mimarı
Soğuk su misali Zınnar Bağları
Beklerken Firdevs nev-i baharı
Atmacalar gâh u bî gâh avlanırken
Şahin pençesiyle güvercin örseler
Revaklar kırlangıçları perdelerken
Baykuşlara yuva olur kameriyeler
Çekirge sürüsüne dûcâr-ı tariz olmuşken
Buğulu gözler berriye ye süzülüp bakar
Ziyâ-yı şems Mardin’e selam dururken
Kervanlar yek düze Dunaysır’a yaklaşır
Heybetli Dunaysır rasathanesi yok olmuş
Leyl-i müzâb olmuşken gökyüzünün sırrı
Usturlap, rubu tahtası artık neye yarar
Imadeddin Dunaysır’a veda ederken
Bir yok oluş ki, tarihi öğütür değirmen
Dinlemez, Arap, Süryani, Artuki, Türkmen
Yahudiyan Mahallesi’nde yükselir feryat
Cami, kilise, havra derken inler Sökmen
(14.2.2003)
Kayıt Tarihi : 31.10.2012 07:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir, Dunaysır Gözlem Evi gibi tarihi değerlerin yok edilişine ve tarihin acımasız değirmeninde öğütülen Mardin tarihine dikkat çekmek için kaleme alınmıştır. Başka Mardin yok.Onun için tarihi yok etmek yerine, korumak için kolları sıvamak gerekmez mi?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!