Mardin'den esmer çocuk çoktur. Doğmayın esmer çocuklar... Sokaklarımız Kara kuvvetleriyle doludur. Oynamaya cesaretimiz yoktur. Esmer çocuk yüreğin yanıyor, esmer çocuk sessiz kalıyorsun, bir şey diyemiyorsun, dilin tutuluyor lal oluyorsun. Kapımın önünde Kara kuvvetleri var oynayamıyorum, bisiklet süremiyorum, uçurtmamı uçuramıyorum. Arkadaşlarımla oynayamıyorum, yüreğim yanıyor. Güzel memleketim, Mardin... Köyümde zulüm var be köyümde zulüm! Medyanın sesi kısıldı. Sessiz kaldılar. Çığlıklarımızı duymuyorlar biz kapının önünde oyun oynayamıyoruz. Oynayamıyoruz güzel memleketim. Benim memleketimde zulüm var. Esmer çocuk! analarımız ağlıyor,
babalarımız korkuyor. Elimiz kolumuz bağlı. Duy sesimi, duy sesimi! Oynayamıyorum kapının önünde, oynayamıyorum! Panzer seslerinden uyuyamıyorum, korkuyorum! Benim köyümde zulüm var zulüm! duy sesini...
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Dilinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta